تأثیر کم آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی ذرت علوفه ای (zea mays l.) رقم سینگل کراس ۷۰۴ در منطقه رشت

به منظور بررسی اثر کم­آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی ذرت علوفه ای رقم سینگل کراس 704، آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح آبیاری (50 و 75 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس خاک) و سه سطح کود نیتروژن (صفر، 100 و 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره) بودند. نتایج نشان داد که آبیاری به غیر از عملکرد پروتئین، تاثیر معنی­داری بر هیچ­یک از صفات مورد مطالعه نداشت. در مقابل، اثر نیتروژن بر تمامی صفات مورد مطالعه، به غیر از عملکرد فیبر معنی­دار بود. برهم­کنش آبیاری×نیتروژن نیز اثر آماری معنی­داری بر هیچ­یک از صفات اندازه­گیری شده نداشت. نتایج حاصل از مقایسه میانگین سطوح آبیاری برای عملکرد پروتئین نشان داد که آبیاری کامل (تخلیه 50 درصد رطوبت قابل دسترس خاک) عملکرد پروتئین بیشتری نسبت به تخلیه 75 درصد رطوبت قابل دسترس خاک داشت. مقایسه سطوح نیتروژن نیز نشان داد که کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار نیتروژن تفاوت معنی­داری نسبت به 100 کیلوگرم نیتروژن از نظر بیشتر صفات مورد مطالعه داشت، اما تفاوت آنها بر عملکرد علوفه تر و خشک از نظر آماری معنی دار نبود. برهم­کنش آبیاری×نیتروژن عملکرد ماده خشک را تحت تأثیر قرار داد، ولی معنی­دار نشد، به طوری که عملکرد ماده خشک در تیمار 200 کیلوگرم نیتروژن به همراه آبیاری 50 درصد تخلیه رطوبت دارای بیشترین مقدار (22/1014 گرم بر متر مربع) و در تیمار صفر کیلوگرم نیتروژن به همراه آبیاری 75 درصد تخلیه رطوبت به کمترین مقدار خود (3/723 گرم در مترمربع) رسید. نتایج این پژوهش نشان داد که برای تولید عملکرد کمی علوفه، تیمار 75 درصد تخلیه رطوبت خاک به همراه 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار گزینه مناسبی است، اما برای عملکرد پروتئین، تیمار 50 درصد تخلیه رطوبت خاک به همراه 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار مورد نیاز است.